Koncentrowanie się ludności w określonych punktach przestrzeni – nosi miano urbanizacji. Jest to zjawisko masowe, którego nasilenie miało miejsce w początkach XX w. Urbanizacja to proces, który wiąże się z licznymi następstwami. Poprzednio dominował wiejski styl życia, ludność przede wszystkim zajmowała tereny wiejskie, więc rozproszone. Wraz z powstawaniem fabryk, industrializacją, mieszkańcy terenów wiejskich zaczęli się skupiać na tych terenach, na których łatwo było o pracę, czyli masowo zaczęli przybywać do miast. Stad Urbanizacja czyli rozrost tych miast, które już istniały, jak i powstawanie nowych skupisk ludzkich. Koncentracja dużej liczny ludności na niewielkim terenie, nosząca właśnie miano urbanizacji, przyniosła określone konsekwencje. Związane było to z fizycznym rozrostem miast. Musiały powstawać nowe domy, więc powstawało budownictwo wielorodzinne, gdyż konieczne było stworzenie warunków do zamieszkania choćby nowym robotnikom i ich rodzinom, przybywającym do nowego miejsca. Poza tym wiązało się to też z zapotrzebowaniem na dostarczanie do miast nowych towarów i z rozwojem usług. Konieczne było dostarczanie dużych ilości jedzenia itd. Stąd rozwój handlu, rozbudowywanie tragów miejskich. Urbanizacja była więc związana z licznymi zjawiskami towarzyszącymi, również w sensie społecznym, kulturowym, demograficznym i socjologicznym. W związku z rozwojem miast powstawały nowe zjawiska, nowe zapotrzebowania, nowe zainteresowania. Ukształtował się miejski styl życia, który zaczął być dominujący. Niegdyś przed tym gwałtownym rozrostem miast, dominowała kultura wiejska i związany z tym styl życia, kojarzący się z życiem zgodnym z naturą i niespiesznym, zależnym w dużej mierze od pór roku i zjawisk przyrodniczych. Miejski styl życia to był pośpiech, ruch, co było jeszcze dodatkowo związane z rozwojem środków transportu, to była też kultura masowa, powszechnie dostępna właśnie dla mieszkańców miast. Urbanizacja jest to więc zjawisko, które odcisnęło piętno na całym święcie, na kulturze, demografii, stylu życia itd. Niegdyś dominowała w przekroju społecznym inny styl życia, wraz z rozwojem miast zmieniło się to. Urbanizacja to zjawisko, które miało zarówno pozytywne, jak i negatywne konsekwencje. Koncentracja dużej ilości ludzi na tym samym terenie sprzyjała na pewno rozwojowi kultury, transportu, ułatwiała znalezienie pracy, mieszkania itd. Z drugiej strony jej cechą dojmującą jest ruch, pośpiech, jak i anonimowość, która na terenach wiejskich nie była dominująca, tam były małe lokalne społeczności. Urbanizacja wiązała się też z rozwojem epidemii, gdyż wszelkie wirusy i bakterie na tak małym terenie, zamieszkanym przez tak wiele osób, szybciej się rozprzestrzeniały. Z drugiej strony dawał też lepszy dostęp do środków zaradczych, leczenia szpitalnego, dostęp do opieki medycznej, co na trenach wiejskich było utrudnione. Obecnie zjawisko urbanizacji w krajach rozwiniętych właściwie się nie rozwija, w Polsce tendencja jest nawet spadkowa.