Zobacz niewidzialnych

Od kilku dekad zainteresowanie winami austriackimi stale rośnie – nic w tym dziwnego, jako że produkcja tego trunku w Austrii przeżywa swój rozkwit, co wiąże się z niebanalną jakością i indywidualnym charakterem. Mimo stosunkowo niewielkiej powierzchni upraw wśród win austriackich znajdziemy szeroki wybór szczepów, w tym pochodzący z Austrii Grüner Veltliner. Dzięki naszemu asortymentowi mogą Państwo zasmakować tego typowo austriackiego alkoholu razem z wieloma innymi trunkami dobrej jakości.

Wino austriackie – szeroki wybór szczepów

Oprócz oryginalnego Grüner Veltlinera wina austriackie mają również do zaproponowania przede wszystkim takie szczepy, jak Riesling, Zweigelt, Pinot Noir, Zierfandler czy też Cabernet Sauvignon. W naszej ofercie znajdą Państwo przedstawicieli zarówno czerwonego wina austriackiego, jak i białego. Każde z nich prezentuje charakterystyczny profil smakowy i aromatyczny – wina białe wyróżniają się swoją owocowością i lekkością, natomiast czerwone swoimi aksamitnymi taninami i głębokim kolorem.

Choć winorośle do austriackiego alkoholu uprawia się na sporej części powierzchni kraju, do najpopularniejszych regionów należą Weinland, Bergland oraz Styria. Wina austriackie dzięki swoim dopracowanym recepturom i sposobom produkcji cieszą się uznaniem sommelierów na całym świecie. Dzięki naszej ofercie mogą Państwo przekonać się o tym na własną rękę.

Zróżnicowane, dobre jakościowo wina – Austria

Wina austriackie, choć dawniej były kojarzone głównie z tanimi, słabej jakości trunkami, dzisiaj są powszechnie cenione dzięki rozkwitowi winiarstwa, który nastąpił w tym kraju na przestrzeni ostatnich 30 lat. W naszym asortymencie oferujemy wina austriackie pochodzące z różnych części kraju z docenianych przez konsumentów winnic. Dzięki ich różnorodności znajdziemy wśród nich trunki na każdą okazję, świetnie komponujące się z różnymi potrawami i deserami.

Jakie wino austriackie wybrać?

Chcąc zapoznać się z winami austriackimi zdecydowanie warto sięgnąć po Grüner Veltliner, czyli oryginalne, białe wino, które w zależności od metody produkcji i leżakowania mogą wyróżniać się zarówno dużą kwasowością, lekkością i orzeźwieniem, jak i eleganckim profilem smakowym, w którym wyczujemy nuty pieprzu. Jeśli chcemy spróbować wyjątkowego wina austriackiego, dobrym wyborem będzie również St. Laurent, jako że szczep ten jest bardzo trudny w hodowli, jednak udaje się właśnie na terenie Austrii. Ten czerwony, intensywny trunek zaskakuje swoim aromatem, w którym owoce przeplatają się z korzennymi przyprawami i kwiatami, by następnie dać nieco czekoladowy finisz.

Serdecznie zapraszamy do skosztowania win austriackich z naszego asortymentu – stawiamy na wyselekcjonowane alkohole, dbając jednocześnie o korzystność naszych cen. Oferujemy sprawną wysyłkę z solidnym zabezpieczeniem trunków oraz profesjonalną obsługę zamówienia przez doświadczoną kadrę. Zachęcamy również do zapoznania się z resztą naszego obszernego asortymentu, w którym oprócz wina austriackiego znajdą Państwo również trunki takie jak whisky, wódka, nalewki i wiele innych.

Jako przedmiot szkolny bywa kochana, ale też nienawidzona. Skąd tak skrajne uczucia względem historii? Otóż jest ona źródłem wielu cennych informacji nie tylko o przeszłości, ale również tych związanych z teraźniejszością, a przez to również budujących przyszłość. Wielu młodym ludziom zależy na tym, by właśnie taką wiedzą dysponować. Niestety nie każdy docenia jej wkład w swoje wykształcenie. Niechęć do historii wynika głównie z przeładowania tego przedmiotu szczegółami, których i tak nie sposób zapamiętać. Szczęście, jeżeli uda się je wykuć na sprawdzian. Później jednak giną w otchłani niepamięci. Taka historia mija się z celem, ponieważ nie przygotowuje człowieka do dorosłego, samodzielnego życia. Nie uczy myślenia i kojarzenia faktów, ale skupia się na tym, by zakuć, zdać, zapomnieć. Nikt bowiem nie będzie po wielu latach pamiętał kolejności, w jakiej państwa angażowały się w wojnę światową. Nie sposób też zapamiętać dat, w których wzajemnie wypowiadały sobie wojnę. Warto jednak przekazywać młodzieży wiedzę dotyczącą przyczyn wybuchu poszczególnych konfliktów. Uświadamiać atmosferę, jaka je poprzedzała, pokazywać jak wyglądało życie w tak trudnych czasach, a także wskazywać skutki konkretnych wojen. Poza tym historia to nie same konflikty zbrojne, choć przeglądając kartki historii, można odnieść wrażenie, że ludzkość trwa od jednej wojny do kolejnej. Niemniej jednak jej przeszłość jest bardzo bogata i wielowymiarowa. Dobrze, by współczesne dzieci właśnie o tym się uczyły. Wiedziały skąd pochodzą, ponieważ tylko taka świadomość pozwala budować nie tylko samodzielne, ale również i rozsądne życie. Pozornie historia nie ma znaczenia w codziennym funkcjonowaniu. To jednak mit, bez jej znajomości przynajmniej na podstawowym poziomie, nie można nawet próbować zrozumieć świata. Dotyczy to nie tylko historii powszechnej i ogólnoludzkiej, ale również tej związanej z życiem w danym miejscu. Na swoje miasto czy wieś można spojrzeć zupełnie inaczej, jeżeli pozna się jego historię. Zobaczy dawne zdjęcia, przyjrzy biografiom ludzi oraz prześledzi wydarzenia, jakie miały tu miejsce. Nawet niewielkie miejscowości na przestrzeni lat bardzo się zmieniają. Młodzi ludzie na ogół nie zdają sobie z tego sprawy. Przyjmują świat w takim kształcie, jaki ma on obecnie. A tymczasem, współcześnie obserwowana rzeczywistość to efekt tego wszystkiego, co działo się w przeszłości. Warto znać te fakty i rozumieć poszczególne zjawiska kształtujące świat, w którym się żyje. Narody o najsilniejszym poczuciu tożsamości to właśnie te, w których historia jest dobrze znana. Poczucie patriotyzmu to coś charakterystycznego dla krajów, w których duży nacisk kładzie się na uczenie historii lokalnej i narodowej. Nie chodzi o to, by zapomnieć o tym, co działo się na świecie i nie dotyczyło bezpośrednio konkretnej grupy ludzi. Niemniej jednak to właśnie swoją przeszłość dobrze jest poznać w pierwszej kolejności. Potem można zestawić ją z bardziej ogólną historią ludzkości. Z historii można czerpać naukę, przestrogę, ale też inspiracje i wzorce. Historię da się też pokochać. Można znaleźć swoją niszę i skupić się na wybranej epoce. Dobrym pomysłem jest racjonalne podejście do opisywanych wydarzeń. Szukanie zależności pomiędzy nimi, a nawet pokuszenie się o stworzenie własnego rozwiązania danego problemu. To że coś nie udało się przodkom, nie oznacza, że było nie do zrobienia. Za chwilę początek roku szkolnego. Nauczycielom pozostaje życzyć cierpliwości, ale też zaangażowania w interesujące formy nauczania historii. Przedstawicielom instytucji państwowych, odpowiedzialnych za kształcenie, dobrze jest natomiast zwrócić uwagę na ogromne znaczenie historii w budowaniu silnego społeczeństwa. Jeżeli podstawa programowa wymaga zmiany, to lepiej wprowadzić ją później niż wcale. Ważne by lekcje historii stały się okazją do wysiłku intelektualnego, poznania swoich przodków, jak również lepszego zrozumienia świata, który nas wszystkich otacza. Historia jest fajna, choć forma jej przekazywania pozostawia wciąż wiele do życzenia.

Któż nie słyszał o upadku cesarstwa rzymskiego, które miało miejsce 476 r. n.e? Stało się to, gdy wódz Ostrogotów znany w historii jako Odoaker zdetronizował cesarza Romulusa Augustulusa. Określa się to mianem upadku wielkiej cywilizacji starożytnej. Upadło nie tylko wielkie państwo, ale także cała z nią związana kultura. Opisuje się to jako wielką katastrofę, która sprawiła, że kolejne pokolenia żyły w mrokach wieków średnich. Wielu historyków zastanawia się nad tym co upadek tego potężnego państwa spowodowało. To naprawdę niezwykle trudny temat, ponieważ nie ma jednej przyczyny zmierzchu państwa rzymskiego. Z pewnością jednym z powodów była niestabilność władzy cesarskiej. Wynikała ona z faktu, że pod koniec istnienia cesarstwa rzymskiego władza była obsadzana przez legionistów. To oni decydowali kiedy i kogo wynieść na tron. Często, jako przyczynę podaje się również proces psucia pieniądza. Powiększenie armii spowodowało znacznie większe wydatki państwa, co spowodowało zwiększenie podatków i znaczne zmniejszenie wartości pieniądza. Z takim procesem związany był powolne zamieranie handlu. To był niebezpieczny proces, który spowodował upadek miast. Dodatkowo, zachodnia część cesarstwa była regularnie najeżdżana i pustoszona przez ludy barbarzyńskie, w tym Germanów i Hunów. Nastąpił również stopniowy zanik niewolnictwa. Wydawałoby się, że to bardzo pozytywny aspekt rozwoju społeczeństwa. Problem polegał na tym, że uwalniając ludzi z niewolnictwa zostawiano ich najczęściej z niczym. Tym samym od razu budowano kolejne podziały społeczne związane z statusem materialnym. Dotychczasowi panowie nadal pełni nadrzędne funkcje społeczne. Górowali nad resztą społeczeństwa posiadanym bogactwem, co nadal dawało im wyjątkową pozycję. Wszystko to nie sprzyjało utrzymaniu jedności wielkiego cesarstwa rzymskiego. Wymienione powyżej powody z pewnością nie są jedynymi. Te jednak są najczęściej wymieniane jak najważniejsze przyczyny. Z pewnością świat nadal nie wie o wszystkich czynnikach, które spowodowały zmierz potężnej rzymskiej cywilizacji. Wielu historyków wskazuje na fakt, że tak wielkie terytorialnie państwo w dłuższym okresie czasu nie miało racji bytu. Zbyt wiele ścierających się interesów, zbyt wiele różnorakich kultur w ramach jednego tworu państwowego, zbyt wiele granic do ochrony i potrzeba utrzymania rozrośniętej do granic możliwości biurokracji – to tylko nieliczne problemy, z jakimi tak duże twory jak cesarstwo rzymskie muszą się zmagać. Na dłuższą metę jest to naprawdę trudne do rozwiązania. Można zatem wysnuć wniosek, że upadek cesarstwa rzymskiego można było przewidzieć. Co jednak nie zmienia faktu, że wiele osób nadal fascynuje temat jego upadku jako symbolu doskonałej cywilizacji starożytnej. Temat ten porusza wyobraźnie niejednego pasjonata historii. Zapewne powstanie jeszcze wiele prac naukowych próbujących wyjaśnić jak tak potężne mocarstwo mogło być zarazem tak słabe, by zniknąć z mapy świata. Wielu liczy, że dokładne rozwiązanie tej zagadki historycznej przyczyni się uchronienia współczesnych państw od popełnienia tamtejszych błędów. Czy jednak całkowite zgłębienie tego tematu jest naprawdę możliwe? Teorie dotyczące upadku cesarstwa rzymskiego są w pewnej mierze związane z domysłami, od których trudno się uwolnić. Wynikają one bowiem często z braku wiarygodnych źródeł historycznych. Zatem być może pasjonaci historii nigdy poznają wszystkich przyczyn i czynników związanych z zmierzchem potężnej, rzymskiej cywilizacji.

Niestety, w szkole bardzo często historia uchodzi za nudny przedmiot. Taki, który nic nie wnosi. Taki, który nie pozwala uczniom rozwijać nabytych umiejętności. Ot, przedmiot, co do którego należy zastosować słynną zasadę 3 x Z czyli „zakuć, zdać, zapomnieć”. Tym samym historia jest naprawdę niesprawiedliwie traktowana. To właśnie historia uczy życia zgodnie z powiedzeniem historiae magistra vitae est. Wszystko co się dzieje obecnie, działo się już kiedyś. Znając fakty historyczne można wywnioskować na podstawie obecnych zdarzeń, co się będzie działo za chwilę. Co więcej, można uniknąć błędów popełnionych w przeszłości i tym samym zapobiegać wielkim tragediom. Historia to doskonały ciąg przyczynowo – skutkowy tj. czysta logika. Wszystko ma swoją przyczynę i skutek. Zatem taki przedmiot jak historia może uczyć logiki. Dlaczego zatem historia powszechnie uchodzi za nudny i niepotrzebny przedmiot? Przez całe lata przedmiot ten był traktowany po macoszemu. Stąd takie właśnie podejście uczniów do historii. Zmiana postawy wymaga teraz „syzyfowej pracy” ze strony nauczycieli i szkoły. Niestety, nie można się z tym uporać w przeciągu 2-3 lat. By silnie zakorzenione stereotypy dotyczące historii przestały istnieć, potrzeba czasu i pracy wielu osób związanych z oświatą. Potrzeba dobrego programu nauczania, świetnych podręczników i doskonałych fachowców tj. nauczycieli historii z pasją. To wszystko musi być połączone bardzo dobrą współpracą nauczycieli, dyrektorów szkół oraz kuratoriów. Dodatkowo, nowoczesna technologia może pomóc np. zwizualizować pewne wydarzenia historyczne, pomagając tłumaczyć jej zawiłości. Dopiero połączenie tych wszystkich czynników może wpłynąć na lepszą opinię o historii wśród uczniów i ich rodziców. Należałoby również skorzystać z faktu, iż obecnie modne stały się różnego typu rekonstrukcje historyczne. To właśnie one mogą sprawić wzrost zainteresowania tematami historycznymi wśród młodych ludzi. Ten wysiłek warto podjąć, by kolejne pokolenia w pełni doceniły historię. Wykształcone społeczeństwo to takie, które dobrze zna historię. Tylko wykształcone społeczności mogą się dynamicznie rozwijać. Tylko wtenczas będzie rósł ogólny dobrobyt. Zatem naprawdę warto zachęcać do nauki historii. Wbrew pozorom, taka wiedza przyda się nie tylko elitom politycznym i wojskowym, ale każdej osobie. Należy zatem dążyć do zwiększenia rangi historii jako przedmiotu szkolnego. Osiągnięcie takiego rezultatu jest jak najbardziej możliwe, choć z pewnością pochłonie dużo czasu.