Każdy z nas w szkole choć przez chwilę miał zajęcia o starożytności i z pewnością każdy z nas słyszał o Mezopotamii – kolebce kulturowej współczesnej Europy. Państwo starożytne, leżące u zlewu dwóch rzek – Tygrysu i Eufratu, kiedyś wyznaczało trendy kulturowe całemu naszemu kontynentowi . Dzisiaj trudno w to uwierzyć, patrząc na to, co dzieje się już od wielu lat na terytorium Iraku, Syrii, Kuwejtu, Turcji czy Iranu. Mezopotamia jest niezwykle ważna i ciekawa z punktu widzenia badań nad początkami ludzkości i kultury ludzkiej. Pierwsze ślady bytności człowieka, Mezopotamia datuje już na 100 tysięcy lat. Panowała tam wówczas tak zwana kultura kebaryjska – ludzie mieszkający w jaskiniach, budujący swoje osiedla gdzieś nad rzeką. Około 9000 lat przed naszą erą, kultura kebaryjska została wyparta przez kulturę natufijską, która już na dobre wyniosła się z jaskiń.

Można powiedzieć, że od VII wieku przed naszą erą, Mezopotamia zaczęła bardzo mocno przypominać cywilizowany kraj. Mieszkańcy terenów należących do tego państwa trudnili się uprawą zbóż oraz hodowlą. Dobrobyt materialny pozwalał im na rozwijanie a przede wszystkim na odkrywanie nowych umiejętności. I tak na przykład bardzo popularne było tam garncarstwo oraz rzeźbiarstwo, które jest wyrazem także rozwoju kultury. Najpopularniejszymi figurkami, które odnaleziono na terenie dawnej Mezopotamii są te przedstawiające kobietę – prawdopodobnie matkę oraz dziecko. Są oczywiście związane z wierzeniami tamtejszych ludzi. Co równie ciekawe, starożytni ludzie mieszkający w starożytnej Mezopotamii umieli budować własne domy. Oczywiście w porównaniu do dzisiejszych technologii należy je za prymitywne, ale jak na tamte czasy, były one naprawdę świetne. Starożytna Mezopotamia usiana była malutkimi chatkami budowanymi z mułu. Jakkolwiek biednie z dzisiejszej perspektywy budynki te wyglądały, tak dawały schronienie ludziom.

Bardzo ciekawym zjawiskiem, także z punktu widzenia kulturowego była religia. Starożytna Mezopotamia nie była równomierna kulturowo. Wśród ludności dochodziło do licznych migracji, w pewnym momencie Mezopotamia musiała poradzić sobie z dość dużą, jak na ówczesne czasy, falą imigrantów – pasterzy. Ludność mezopotamska wierzyła głównie w siły natury. Takie podejście do kultu oraz do religii odziedziczyli po Sumerach i po ich mitologii sumeryjskiej, którą oczywiście wzbogacili o swoje bóstwa. W sumie, panteon bóstw liczyło koło 2500 imion bogów różnej maści. Oczywiście Mezopotamia, jak przystało na cywilizowane państwo posiadała swój ośrodek religijny, który mieścił się w Babilonii.

Badania archeologiczne nad Mezopotamią, mimo tak wielu odkryć, jeszcze się nie zakończyły. To zbyt bogata kultura, aby móc definitywnie powiedzieć, że wiadomo o niej wszystko. Mimo tysięcy lat, mimo wielu zawirowań politycznych wiele zabytków po starożytnej Mezopotamii zachowało się aż do dzisiaj. Niestety niepokój panujący na współczesnych terenach Mezopotamii, terroryści, którzy mają pozakładane tam swoje komórki niszczą cały dobytek bez mrugnięcia okiem.