Idee integracyjne towarzyszyły narodom europejskim od setek lat. Już w starożytności wiele mówiło się i pisało o tym, że Europa może być silna jedynie wspólnymi siłami. Do czasów wybuchu pierwszej i drugiej wojny światowej, były to jednak raczej puste słowa i szerzone idee nigdy nie zostały wcielone w życie. Największym impulsem do tego, żeby rozpocząć działania w kierunku integracji narodów europejskich, było zakończenie drugiej wojny światowej.
Liderzy europejskich krajów pragnęli bowiem jak najszybszego zażegnania kryzysu i odbudowania swoich państw. Ludzie bardziej niż zwykle pragnęli solidarności i wsparcia ze strony sąsiadów. Kiedy okazało się, że Zjednoczony Związek Republik Radzieckich wchłonął na siłę i bardzo sprawnie wszystkie państwa Europy Środkowej i Wschodniej, okazało się, że plany integracyjne zaczęły dotyczyć jedynie państw wywodzących się z Europy Zachodniej. Wyjątkowo mocno o integrację i zapomnienie o wojennych czasach zabiegały wówczas Niemcy, które pragnęły odbudowania swojej pozycji na polu całej Europy, po drugiej wojnie światowej.
Już w 1946 roku, brytyjski przywódca Winston Churchill wezwał na uniwersytecie w Zurychu do utworzenia Stanów Zjednoczonych Europy. Następnie, w 1948 roku przedstawiciele aż dwudziestu pięciu państw spotkali się w Hadze i razem zdecydowali, że konieczna staje się integracja. Oceniono bowiem, że suwerenność narodów jest już zjawiskiem przestarzałym i jedynym, co może poskutkować, jest właśnie zjednoczenie sił i stworzenie wspólnego frontu we wszystkich kwestiach. Domagano się zarówno integracji gospodarczej, jak i militarnej.
Wkrótce potem, w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku powstały tak zwane Wspólnoty Europejskie – EWG, EWWiS oraz Euratom. Dały one początek, utworzonej w 1992 roku, na mocy Traktatu z Maastricht Unii Europejskiej. Od początku swojego istnienia, udało się Wspólnotom stworzyć doskonałe podwaliny do wszelkiej formy integracji europejskiej. Przede wszystkim, stworzone zostały struktury administracyjne oraz wspólne organy do zarządzania całą organizacją. Kraje Unii stopniowo zaczęły wprowadzać wspólną walutę europejską – euro, a także znosiły kontrole na granicach pomiędzy sobą. Wypracowano również jednolitą politykę rolną, czy kulturalną.
Z biegiem czasu powstały również celowe fundusze europejskie, które finansują obecnie wiele różnego rodzaju działań. Unia znacznie wspomaga swoje państwa członkowskie, w zakresie różnego rodzaju działalności. Każde państwo może liczyć bowiem na dofinansowania do działalności proekologicznej i prozdrowotnej. Wiele środków otrzymuje również rolnictwo, w szczególności ekologiczne i zrównoważone. Także większość biznesów może liczyć na otrzymanie dofinansowania z budżetu Unii Europejskiej. Dzięki temu, że otworzyły się rynki pracy, wszyscy obywatele Unii mogą swobodnie podróżować i zatrudniać się w wymarzonych przez siebie miejscach. Kwitnie także współpraca dotycząca kwestii kulturalnych. Odbywa się bowiem coraz więcej międzynarodowych festiwali i wydarzeń promujących odmienne kultury i zwyczaje Europejczyków.